از اینکه با تورآگهی همراه هستید سپاسگذاریم.
الف) مطالعه مطالب گردشگری بیشتر:
ب) پیشنهادهای مسافرتی تورآگهی
شهرستان رودبار در فاصله 57 کیلومتری رشت در مسیر قزوین – رشت قرار گرفته است و به لحاظ آثار به دست آمده از دوران ما قبل تاریخ در تپه مارلیک اهمیت زیادی دارد. وجود باغات زیتون نیز از زیبایی های طبیعی شهرستان رودبار است.
تپه مارلیک در دره گوهر رود در چهارده کیلومتری شرق شهرستان رودبار زیتون، در سمت راست رودخانه سپیدرود و در 800 متری جنوب روستای نصفی با ارتفاعی حدود 5000 متر از سطح دریا قرار گرفته است. این تپه در محل به نام «چراغعلی تپه» مالک آن معروف است. تپه ای سنگی است که از سنگ های سولفات آهن تشکیل شده است. در روستای نصفی تپه هائی وجود دارد که از میان آن پنج تپه مهم تر و غنی تر به نظر می آیند. و شامل تپه مارلیک، زینب بیجار، پیلا قلعه، دور بیجار و جازم کول می باشد.
دره گوهر رود شهرستان رودبار از نظر مناظر طبیعی یکی از زیبا ترین و دل انگیز ترین نقاط دیدنی به شمار می آید. در دوران تمدن مارلیک این تپه برای قبور و آرامگاه های این اقوام مورد استفاده قرار گرفته است. در مورد وجه تسمیه نام مارلیک گفته شده است شکل طبیعی تپه به نحوی است که سنگ های طبیعی دارای شکاف های زیاد است و قبلا در این شکاف ها مار های مختلف و موش های صحرائی زندگی می کرده اند. روی تپه سنگی آرامگاه ها در فاصله بین تخته سنگ های بزرگ ساخته شده اند. ساکنان روستای نصفی می گویند در فصل سرما از آن سوراخ بخار هوا بیرون می آمد و محل زندگی مارها و موش ها بوده و به دلیل وفور مار ها نام مارلیک به آن اطلاق شده است و افسانه مار و گنج هم در مورد آن صدق پیدا کرده است.
بعضی ها هم معتقدند که مارلیک واژه تاریخی است و از دو جزء مارد و لیک یعنی قوم مارد تشکیل شده است. مارد اشاره به آماردها دارد که قومی شجاع و جنگ جو بودند و در کنار سپید رود زندگی می کردند. اگر این نظریه درست باشد بی گمان گنجینه نفیس مارلیک را می توان متعلق به قوم آمارد دانست بعضی از درختان جنگلی گذشته این منطقه هنوز هم در دره گوهر رود دیده می شود یکی از این درختان زربین است که نقوش زیبائی از آن بر روی جام های مکشوفه از مارلیک می بینیم. درخت زربین دارای چوب محکمی است و برای پوشش سقف خانه ها از آن استفاده می کنند و دیگری درخت انار جنگلی است که نوعی از آن به صورت آویزه ها و مهره های گردنبند از طلا و نقره و مفرغ در بین آثار مکشوفه می بینیم.
مطالعه و بررسی بر روی آثار مکشوفه در حفاری مارلیک نشان می دهد که اقوام مارلیک در دورانی حدود نیمه دوم هزار دوم پیش از میلاد در ارتفاعات رشته جبال البرز مستقر شده اند و در این منطقه صنایع فلزی و به خصوصی مفرغی رونق داشته و تولیدات آن از طریق تجارت و یا طریق دیگر به نواحی دور دست از سواحل شرق دریای مدیترانه تا دره سند منتقل شده است. در مورد اقوام مارلیک به جزء دو مهر استوانه ای با تعدادی حروف، هیچ گونه آثار و مدرک خطی و نوشته ای به دست نیامده است.
آماردها ملتی ما قبل آریایی ها بودند و در محدوده جغرافیایی آمل، نوشهر، تنکابن، طالقان، رودبار و الموت (کتاب مهجوری) زندگی می کردند و با آمدن آریایی ها به نقاط مرتفع کوهستانی رانده شدند و احتمالا به دلیل فشار و تهاجمات آشوری ها دیار خود را ترک و به طرف مشرق و جنوب مهاجرت کرده اند و در نواحی کاشان مستقر شده اند. حفاری مارلیک از پاییز سال 1340 شمسی شروع و 14 ماه ادامه داشته است در تپه مارلیک تعداد 53 قبر مورد کاوش قرار گرفت. سقف و پوشش قبرها احتمالا زربین بوده که با چینه های سنگی روی آن با شخص و برگ درختان همواره کرده و روی آن خاک می ریختند. سقف قبرها طی مدت سه هزار سال پوسیده و بر پیکر مردگان فرو ریخته و همه چیز را شکسته و له کرده است. در بعضی قبور تخته سنگ های زرد رنگی به طور منظم و با ضخامت یکسان از معدنی در حدود 15 کیلومتری ارتفاعات دره گوهر رود به این محل حمل شده است. حدود اسکلت مردگان به علت قدمت و آسیب دیدگی توسط موش ها و مار ها از بین رفته است. مردگان عموما با لباس دفن شده اند و پاهای مردگان را پس از قرار دادن به پهلو تا اندازه ای در قسمت زانو خم کرده اند.
کاوشگر قبور مارلیک آن ها را به چهار دسته تقسیم می کند. دسته اول گورهای نا منظم بین تخت سنگ هایی بزرگ طبیعی که با دیوارهایی از سنگ شیشه و ملات گل ساخته شده اند. بر اساس آثار مکشوفه، این قبرها متعلق به پادشاهان و سرداران بزرگ بوده است. نوع دیگر قبرهایی به شکل مستطیل که یکی از اضلاع منحنی است و با تخته سنگ هایی نازک با ملات گل و گل قرمز اندود شده می باشد.
نوع سوم گورهایی با ابعاد 3 * 3 متر از قطعات سنگ شکسته بزرگ و ملات گل ساخته شده است. اشیاء زیادی از این گورها به دست نیامده است دسته چهارم قبرهایی با ابعاد 1 *2 متر با قلوه سنگ های بزرگ و ملات گل ساخته شده است. یکی از قبرها دارای ابعاد 2 متر و عرض یک متر و ارتفاع 70 سانتی متر است. اشیاء مختلفی به همراه مردگان دفن شده که در مورد آن ها احتمالا عقاید مردمان بی تاثیر نبوده است.
مجموعه آثار تپه مارلیک که اکنون در موزه ملی ایران نگهداری می شود شامل آثار گوناگونی است از جنس طلا، مس، آهن، استخوان، صدف، شیشه، عقیق، سنگ، سنگ لاجورد، سفال، چینی، مفرغ، پارچه و چرم به شکل مجسمه ها، تندیس ها و پیکرکهایی در شمایل انسان و ارابه به چهار چرخ و حیواناتی همچون گاو، قوچ، بز، شتر، گوزن، اسب، پلنگ، سگ، گراز و بز کوهی، ظروفی مانند دیگ، جام، کاسه، بشقاب، لیوان، قوری، فنجان، پیاله و ... با نقوشی از انسان و گیاهان و حیواناتی نظیر گاو کوهاندار، گاو بالدار، اسب شاخدار، غزال، میش، گراز، میمون، کرکس، عقاب، سیمرغ و ... و وسایل و ابزارهای مورد نیاز زندگی مانند چراغ، ملاقه، سیخ کباب، ناخن گیر، ناخن پاک کن، گوش پاک کن، دماغ بند، موچین، سوزن، قرقره، قلاب، دوک پشم ریسی، سنج، هاون، چکش، چتک، تبر، گاو آهن، سنگ های چاقو تیز کنی و ... ابزار و ادوات رزمی مانند سر نیزه، خنجر، شمشیرهای بلند، قمه های کوچک و بزرگ، پیکان، کمان، سر گرزهای متنوع، سپر، کلاهخود، تیردان، دستبند و مچ بند دفاعی و ...
زیور آلاتی چون گردن بند، سنجاق های تزئینی، تاج و نیم تاج های زرین، دکمه ها، مدال های بسیار زیبا، آویزه هایی مانند آویز های بینی و خلخال های مختلف، گوشواره ها، انگشترها، زنجیر، حلقه، پلاک، پیشانی بند، موبند، سنجاق، زنگوله و ... و اسباب بازی هایی برای کودکان که قرار گرفتن چنین مجموعه ای جالب و بی نظیر است.
مردمان مارلیک اعتقاد داشتند که هر کس پس از مرگ در دنیای دیگری زندگی جدیدی را آغاز خواهد کرد. بر اساس همین اعتقاد وسائل، سلاح ها و ابزارها مطابق ذوق و علاقه و سلیقه و شغل هر کسی را در درون گور با آرایش خاصی در کنار و یا روی جسد قرار می دادند. برای اقوام مارلیک مانند اقوام اولیه هند و ایرانی خورشید تا حد پرستش بسیار مهم است و تا جایی که نماد خورشید را در کف اکثر ظروف و جام های فلزی به تصویر کشیده اند.
در هزاره دوم پیش از میلاد صنایع فلزی مفرغی در مارلیک به سبب وجود معدن سنگ فلز و منابع سوخت مانند چوب رونق زیادی داشته است. ساخت ظروف به شکل حیوان و سفال با نقش پرندگان و حیوانات در دوره های پیش از تاریخ مرسوم بوده ولی در مارلیک ساخت چنین ظروفی با نوآوری و ابتکارات ویژه ای همراه بوده و به اعلا ترین درجه رسیده است. از نقاط اوج صنعت مارلیک جام های شیشه ای بوده است که از اولین نمونه های صنعت شیشه سازی منطقه است.
شباهت آثار مکشوفه در تپه سیلک کاشان با آثار مارلیک نشان می دهد که احتمالا اقوام سیلک همان اقوام مارلیک باشند که پس از حمله آشوری ها به منطقه سیلک مهاجرت کرده اند و سپس به مادها که مثل خودشان از اقوام هند و ایرانی بوده پیوسته و در تشکیل دوره ماد شرکت داشته اند. مهم ترین آثار مکشوفه در تپه مارلیک جام زرین مارلیک و جام افسانه زندگی است. جام زرین مارلیک از زر ناب و ارتفاع آن هجده سانتی متر و وزن آن 316 گرم است. این جام از نظر هنری، ارزش و کیفیت ساخت آن بی نظیر است. این جام حدود 5/17 سانتی متر ارتفاع و قطر دهانه فشرده شده آن حدود 14 سانتی متر است و از آرامگاه شماره 26 ضمن حفاری به دست آمده است. چهار گاو بالدار که سر آن ها به نحو جالبی از بدنه جام با تکنیک چکش کاری بیرون آمده است و دارای نقشی از درخت زندگی در وسط جام است. در دو سوی درخت دو گاو بالدار در حال بالا رفتن از درخت اند و همین نقش در طرف دیگر جام تکرار شده است. در کف جا گل زیبایی نقش شده و در وسط گل نقش خورشید دیده می شود که نشان می دهد اهمیت خاصی برای خورشید قائل بوده اند.
جام افسانه زندگی درای ارتفاع حدود 20 سانتی متر و قطر دهانه آن 14 سانتی متر است. طلای به کار رفته تا اندازه ای نرم و جام دارای بدنه نازک و ظریفی است. بدنه جام چهار ردیف نقش به سبک برجسته و تزئینات ظریف و دقیق قلمزنی و کنده کاری دارد. در پایین ترین ردیف یک بز کوهی مادر در حال شیر دادن به بچه اش دیده می شود. این صحنه پنج بار دور تا دور جام تکرار شده است. ردیف دوم داستان زندگی این بز کوهی است. بز کوهی روی پاهای عقب بلند شده و ایستاده و یا در حال بالا رفتن از درخت و خوردن برگ های درخت است. در ردیف سوم یک گراز دیده می شود این نقش شش بار دوم جام تکرار شده است و معرف خطری است که زندگی بز کوهی را تهدید می کند. در آخرین ردیف صحنه بز کوهی که احتمالا در اثر حمله گراز وحشی کشته شده دیده می شود که روی زمین به پشت افتاده و دو لاشخور در حال خوردن گوشت حیوان هستند. شاخ های بلند و منحنی حیوان یازده گره دارد که نشان می دهد در زمان مرگ یازده سال داشته است.
جام زرین با نقش اسب شاخدار که حدود 5/17 سانتی متر ارتفاع و 12 سانتی متر قطر دهانه دارد از آرامگاه شماره 45 به دست آمده است طلای جام به رنگ زرد روشن است و تا اندازه ای سخت و محکم به همین دلیل حالت و شکل جام تا حدودی باقی مانده است. جام از نظر نقش به دو ردیف افقی تقسیم می شود که در هر ردیف نقش اسب شاخدار تکرار شده است. سبک هنری آن استرلیزه و آبستره (انتزاعی) است که به آن سبک مارلیک می گویند.
روستای انبوه در 180 کیلومتری جنوب رشت و در 116 کیلومتری شرق شهرستان رود بار واقع شده است. مردم به گویش تاتی "فارسی دری" صحبت می کنند و قدمت سکونت انسان در این روستا به 3500 سال قبل از میلاد می رسد. از آثار تاریخی این روستا پل خشتی طاقی، مسجد جامع، قلعه باستانی چسیمارود و قبرستان باستانی گروچل است. قدیمی ترین سنگ قبر به دست آمده متعلق به دوره اسلامی سال 451 قمری است. میوه انار این روستا دانه درشت، آبدار و شیرین و از شهرت فراوان برخوردار است. انار چینی یکی از جشن های کهن مردم این روستا می باشد. قبل از چیدن این میوه هیچ کس نمی تواند وارد باغ های انار شود. انار چینی با دعا و نیایش آغاز می شود و پس از آن همراه موسیقی های سنتی، بازی های سنتی، جوانان وارد باغ ها شده و شروع به چیدن انار می کنند. مراسم سنتی و مذهبی شیلان کشتی و علم واچینی مصادف با سال روز شهادت حضرت زینب در امام زاده ابوالحسن واقع در نیاوک روستای تاریخی انبوه برگزار می شود.
از اینکه با تورآگهی همراه هستید سپاسگذاریم.
الف) مطالعه مطالب گردشگری بیشتر:
ب) پیشنهادهای مسافرتی تورآگهی